Mëngjes dhe Mbrëmje/22 Janar

Nga Gospel Translations Albanian

Mëngjes

“Bir njeriu, ç'është vallë druri i hardhisë në krahasim me gjithë drurët e tjerë ose me çfarëdo dege që ndodhet në drurët e pyllit?”

Ezekieli 15:2

Këto fjalë janë thënë për përuljen e popullit të Perëndisë, ata vërtetë quhen hardhia e Perëndisë, por çfarë kanë për nga natyra më shumë se të tjerët? Janë bërë të frytshëm falë mirësisë së Perëndisë, sepse janë mbjellë në tokë pjellore. Në fakt, Zoti i ka mbjellë përgjatë mureve të shenjtores së Tij dhe japin fryt për lavdinë e Tij, por çfarë do të ishin ata pa Perëndinë e tyre? Çfarë do të ishin pa ndikimin e vazhdueshëm të Frymës që lidh fryte në ta? O besimtar, mësohu ta hedhësh poshtë krenarinë, duke e ditur se nuk ke asnjë arsye për të qenë krenar. Kushdo që të jesh, nuk ke asgjë me të cilën do të mund të krenoheshe. Sa më shumë që ke, aq më thellë hyn në borxh me Perëndinë, dhe nuk pse të krenohesh me borxhin tënd të pamasë. Hidh një vështrim prapa në të kaluarën tënde dhe shiko se cili ishe. Mendo se kush do të ishe tani po të mos kishte ndërhyrë hiri hyjnor. Vështro se kush je tani! A nuk të qorton ndopak ndërgjegjja? A nuk qëndrojnë vallë para teje hallakatjet e tua të panumërta, duke të thënë se je i padenje për t’u quajtur biri i Tij? Dhe nëse Ai të ka bërë të jesh dikush, a nuk të është mësuar se pikërisht në sajë të hirit ke ndryshuar? O besimtar i madh, ti do të ishe edhe sot një mëkatar i madh po qe se Zoti nuk do të të kishte ndryshuar. O ti që je trim për të vërtetën, ti sot do të ishte po aq trim për gënjeshtrën po qe se hiri nuk do të të kishte robëruar. Prandaj, mos ji krenar, megjithëse zotëron një çiflig të madh, një pronë të madhe hiri! Nuk zotëron asgjë që mund ta quash tënden përveç mëkatit dhe mjerimit tënd. Oh, çfarë budallallëku është ky që ti që e ke marrë gjithçka hua të mendosh të ngresh veten; ti o pensionist i ngratë që nuk mund të jetosh dot pa dërgesat bujare të Shpëtimtarit tënd, ti që ke një jetë që vyshket e vdes pa burimet e freskëta të jetës që rrjedhin nga Jezusi, e prapëseprapë je krenar! Turp të kesh, o zemër budallaqe!

Mbrëmje

“Vallë më kot Jobi ka frikë nga Perëndia?”

Jobi 1:9

Kjo ishte pyetja e ligë e Satanit në lidhje me atë njeri të drejtë të lashtësisë, mirëpo është një pyetje që mund të bëhet me të drejtë në ditët e sotme për ca e ca që e duan Zotin sepse iu fal begati, por nëse gjërat do t’u shkonin keq ata do hiqnin dorë shumë shpejt nga besimi i shpallur bujshëm në Zotin. Nëse do të zbulonin se punët u kanë shkuar mirë qysh nga koha e kthimit të tyre të hamendësuar në besim, ata do ta donin Perëndinë në mënyrën e tyre të ngratë mishërore, por do të ngrinin krye kundër Zotit me t’u përballur me vështirësitë e para. Dashuria e tyre është për tryezën e mbushur plot dhe jo për mirëpritësin e tyre, për bufenë ku mbahen ushqimet dhe jo për të zotin e shtëpisë. Sa për të Krishterin e vërtetë, ai pret që ta marrë shpërblimin e tij në jetën tjetër, duke e ditur se në këtë jetë do të përballet me shumë mundime. Premtimi i besëlidhjes së vjetër ishte begatia, ndërsa ai i besëlidhjes së re është ngushtica dhe vuajtja. Kujtoni fjalët e Krishtit: “Çdo shermend që nuk jep fryt në mua, ai e heq; kurse çdo shermend që jep fryt” – Çfarë ndodh me të? “Ai e krasit që të japë edhe më shumë fryt”. Në qoftë se jeni frytdhënës nuk keni se si t’i shpëtoni vuajtjeve. Ju mund të thoni: “Sa keq! Kjo është një perspektivë aspak e pëlqyeshme”. Mirëpo, këto vuajtje sjellin fryte të vyera sepse i Krishteri që i kalon ato mëson se si të gëzohet në mundime, sepse siç janë mundimet me bollëk ashtu janë edhe përdëllimet në Krishtin Jezus. Ji i sigurt për këtë që nëse je fëmijë i Perëndisë herët a vonë do ta provosh purtekën e Tij. Çdo shufër ari do kalojë përmes zjarrit herët a vonë. Mos ki frikë, por përkundrazi gëzohu që të tilla kohë të frytshme ruhen për ty, sepse gjatë tyre do të shkëputesh nga gjërat e kësaj bote dhe do të bëhesh gati për qiellin, do të çlirohesh nga ngjitja pas të tashmes dhe do të bëhesh që të kërkosh me zjarr gjërat e përjetshme që do të të zbulohen së shpejti. Nëse sot ndihesh sikur po i shërben Zotit në këmbim të asgjëje, do të vijë koha kur do të ngazëllehesh me shpërblimin e pacak të së ardhmes.