Mëngjes dhe Mbrëmje/11 Janar

Nga Gospel Translations Albanian

Mëngjes

“Por ata nuk kanë rrënjë...”

Lluka 8:13

Fryma ime, shqyrtoje veten këtë mëngjes në dritën e këtyre vargjeve. Ti e ke marrë fjalën me gëzim, ndjenjat të janë rigjallëruar dhe të kanë mbetur disa mbresa të pashlyeshme, por mbaj mend se të dëgjuarit e fjalës dhe marrja e Jezusit në zemrën tënde janë dy gjëra krejtësisht të ndryshme. Ndjenjat sipërfaqësore shpesh ndërthuren me ngurtësinë e brendshme të zemrës, dhe vjen koha që edhe mbresat më të pashlyeshme të fjalës vyshken. Në shëmbëlltyrën në fjalë, një pjesë e farës ra në një tokë shkëmbore që kishte vetëm një shtresë të hollë dheu. Kur farat zunë të lëshonin rrënjë, toka shkëmbore e pengoi rritjen e tyre për poshtë, kështu të gjitha energjitë u përqendruan në rritjen e kërcellit sa më lart që të ishte e mundur, por duke mos pasur ushqim që vinte nga rrënjët, bima u tha pas njëfarë kohe. A mos po ngjet kështu edhe me mua vallë? A mos kam pasur një paraqitje të mirë me fuqinë e mishit deri tani pa pasur nga ana tjetër një jetë të brendshme të mirë? Rritja e mirë është ajo që ndodh me të njëjtin ritëm si lart ashtu edhe poshtë. A jam i rrënjosur në besnikërinë dhe dashurinë e sinqertë për Zotin Jezus? Në qoftë se hiri nuk e ka zbutur dhe fertilizuar zemrën time, fara e mirë mund të bulëzojë për një farë periudhe, por me kalimin e kohës do të thahet, sepse nuk mund të lulëzojë mbi një zemër shkëmbore, të pathyer dhe të pashenjtëruar. Le ta kem frikë perëndishmërinë që është e shpejtë në rritje dhe e paqëndrueshme sa edhe bima e Jonës, e llogaritsha koston e të qenit një dishepull i Jezusit, e mbi të gjitha e ndjefsha përherë energjinë e Frymës së Tij të Shenjtë, dhe vetëm atëherë do ta përmbaj farën e qëndrueshme dhe të përjetshme në zemrën time. Po qe se mendja ime mbetet po aq kokëfortë sa është edhe nga natyra, më djegtë dielli i gjykimit, zemra ime e fortë me ndihtë për ta tharë që në rrënjë farën e mbjellë keq, besimi im vdektë sa më shpejt, ndërsa dëshpërimi im qoftë tej mase i tmerrshëm. Për pasojë, o Mbjellësi i Përjetshëm, më plugo më parë dhe pastaj mbille të vërtetën Tënde brenda meje, dhe prodhoftë ajo për Ty të korra të bollshme.

Mbrëmje

“Por unë jam lutur për ty...”

Lluka 22:32

Sa inkurajues është mendimi i Shpenguesit tonë që ndërmjetëson për ne pa ndërprerje. Kur lutemi, Ai kërkon plotësimin e lutjes, ndërsa kur nuk lutemi, Ai mban anën tonë, duke na mbrojtur nga rreziqe të padukshme e të panjohura me përgjërimet e tij. Vëreni se me çfarë fjalësh ngushëlluese i drejtohet Simon Pjetrit: “Simon, Simon, ja, Satani ka kërkuar t'ju shoshë ashtu siç shoshet gruri. Por…” Por çfarë? “Por shko e lutu për veten.” Edhe kjo të ishte një këshillë e mirë, por kështu nuk shkruhet në ungjill, dhe as nuk thuhet: “Por unë do t’ju mbaj vigjilentë dhe kështu do të ruani veten”. Edhe ky do të ishte një bekim i madh, mirëpo na thuhet: “Por unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos mpaket.” Ah sikur ta dinim se sa shumë i detyrohemi lutjeve të Shpëtimtarit tonë! Kur të ngjisim majat e qiellit dhe të shohim udhën gjarpëruese nëpër të cilën na ka udhëhequr Zoti, Perëndia ynë, sa me zjarr që do ta lavdëronim Atë që përpara fronit hyjnor e zhbëri të keqen që Satani kishte bërë mbi tokë. Sa do ta falënderojmë Atë sepse asnjëherë nuk ndenji duarkryq, por natë e ditë nuk reshtte së treguari plagët e Tij, dhe i mbante emrat tanë mbi parzmoren e vet! Madje edhe përpara se Satani të fillonte t’i tundonte besimtarët, Jezusi i kishte paraprirë atij dhe i ishte lutur qiellit për të Tijtë. Vëreni, ai nuk thotë, “Satani ju ka shoshur juve dhe prandaj po lutem për ju”, por thotë “Satani ka dashur t’ju ketë”. Ai e kontrollon Satanin edhe në dëshirat e tij dhe i mbyt ato që në djep. Ai nuk thotë: “Por kam dashur të lutem për ju”. Jo, ai thotë: “Por jam lutur për ju: unë e kam bërë këtë tashmë. Kam shkuar në gjykatë edhe kam ngritur atje një kundërpadi edhe përpara se të ngrihej vetë padia”. O Jezus, çfarë ngushëllimi është për ne fakti që Ti e ke mbrojtur çështjen tonë përpara armiqve tanë të panjohur e të padukshëm, që i ke çminuar minat e tyre dhe demaskuar pusitë e tyre. Ky fakt është një burim gëzimi, mirënjohjeje, shprese dhe besimi.