Mëngjes dhe Mbrëmje/1 Janar

Nga Gospel Translations Albanian

Versioni i 9 Mars 2010 20:36 (shikoni burimin) JoyaTeemer (Diskuto | kontribute) (Faqe e re: {{info|Morning and Evening/January 1}}) ← Ndryshimi më para		Versioni momental që nga 10 Mars 2010 17:04 (shikoni burimin) JoyaTeemer (Diskuto | kontribute)
(2 redaktime ndërmjet nuk janë treguar.)
Rreshti 1:		Rreshti 1:
	{{info|Morning and Evening/January 1}}		{{info|Morning and Evening/January 1}}
		+
		+	====Mëngjes====
		+
		+	''“Atë vit hëngrën frytet e vendit të Kanaanit.”''
		+
		+	'''Jozueu 5:12'''
		+
		+	Kishin mbaruar endjet e mundimshme të Izraelit nëpër shkretëtirë dhe prehja e premtuar më në fund u bë realitet. Nuk kishte më çadra lëvizëse, gjarpërinj të zjarrtë, Amalekitë gjakësorë dhe shkretëtira rënkuese: ata kishin mbërritur në vendin ku rrjedh qumësht dhe mjaltë dhe ku hëngrën nga gruri i tokës. I dashur lexues i Krishterë, mbase të tillë fat mund ta kemi edhe ne këtë vit. E ardhmja është e gëzueshme dhe besimi i vënë në praktikë mund të na prodhojë lumturi të vërtetë. Është vërtetë një shpresë e gëzueshme të qëndrosh bashkë me Jezusin në prehjen që i takon popullit të Perëndisë, por është një lumturi e dyfishtë kur e pret këtë lavdi të vijë sa më shpejt. Mosbesimi fërgëllon në breg të Jordanit që shkumëzon mes nesh dhe tokës së bekuar, por qofshim të sigurt se kemi kaluar më shumë sprova sesa mund të na shkaktojë më e liga vdekje. Le ta flakim tutje çdo mendim frikëndjellës dhe le të galdojmë me gëzim të madh e të papërshkrueshëm në shpresën se këtë vit do të nisë qenia jonë “përgjithmonë me Perëndinë”.
		+
		+	Një pjesë e ushtrisë do të mbetet këtë vit mbi tokë për t’i shërbyer këtu Perëndisë. Nëse ky do të jetë fati ynë, atëherë nuk ka asnjë arsye se përse ky lexim i vitit të ri të mos jetë i vërtetë. “Ne që kemi besuar hymë në prehjen e Tij”. Fryma e Shenjtë është vula e trashëgimisë sonë, duke na dhënë “lavdinë që filloi që poshtë”. Në qiell ata janë të sigurt ashtu sikur edhe ne ruhemi në Jezus Krishtin. Aty ata triumfojnë mbi armiqtë dhe bashkë me ta edhe ne arrijmë fitore. Qeniet qiellore gëzojnë të drejtën e komunikimit me Zotin e tyre, të drejtë të cilën edhe ne e gëzojmë bashkë me to: ata i thurin Atij himne lavdërimi, por edhe ne gjithashtu e kemi për privilegj ta bekojmë Atë. Këtë vit do të vjelim frute qiellore nga toka këtu poshtë, ku besimi dhe shpresa e shndërrojnë shkretëtirën në një Kopsht të Perëndisë. Një herë e një kohë njeriu hëngri nga buka e engjëjve, e përse pra të mos e bëjë një gjë të tillë edhe tani? Oh, falë hirit, u ushqefshim me Jezusin, dhe kështu le të hamë edhe ne këtë vit nga frytet e tokës së Kanaanit!
		+
		+
		+	====Mbrëmje====
		+
		+	''“Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi në Ty!”''
		+
		+	'''Kantiku i Kantikëve 1:4'''
		+
		+	Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi në Ty. Nuk do t’i hapim portat e vitit nën notat e përvuajtshme të trombonit, por nën tingujt e ëmbël të harpës së gëzimit dhe nën kumbimin e cimbalëve të haresë. “Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi shkëmbit të shpëtimit tonë.” Ne, të thirrurit, besnikët dhe të zgjedhurit, do t’i përzëmë brengat tona dhe do të ngremë lart flamujt e besimit në emër të Perëndisë. Të tjerët le të ankohen për andrallat e tyre, por ne që kemi bimën ëmbëltuese që hidhet në pellgun e hidhur të Maras do të madhështojmë me gëzim Perëndinë. O Frymë e Përjetshme, Ngushëlluesi ynë i vërtetë, ne, tempujt ku Ti banon, nuk do të pushojmë kurrë së adhuruari dhe bekuari emrin e Jezusit. Ne do ta bëjmë këtë, madje jemi të vendosur për ta bërë këtë, sepse vetëm Jezusit i takon kurora e haresë së zemrës sonë! Nuk do ta çnderojmë Dhëndrin tonë duke vajtuar në praninë e Tij! Na është urdhëruar që të jemi këngëtarët e qiejve, e pra le të bëjmë prova të himneve të përjetshme këtu poshtë përpara se t’i këndojmë ato në sallat e Jeruzalemit të Ri! ''Ne do të'' kënaqemi dhe do të gëzohemi: dy fjalë, një kuptim i vetëm, bekim mbi bekim! A nuk është pra sot Zoti për popullin e hirit kamfur dhe nard, mirrë dhe kanellë, dhe çfarë arome më të këndshme mund të gjendet edhe në vetë qiellin? ''Ne do të kënaqemi'' dhe do të gëzohemi në Ty. Pikërisht, fjalët e fundit janë si mishi në gjellë, arra brenda lëvozhgës, zemra e tekstit. Çfarë qiejsh ruhen në Jezusin! Çfarë lumenjsh bekimi të pafund e kanë burimin e tyre, madje çdo pikë të plotësisë së tyre në Të! O i ëmbli Zoti Jezus, meqenëse Ti je zotërimi i tanishëm i njerëzve të Tu, na dhuro këtë vit një ndjesi të paçmueshmërisë Tënde, me qëllim që nga e para e deri në të fundit ditë, ne të mund të kënaqemi e të gëzohemi në Ty. Nistë Janari me kënaqësinë në Zotin, ndërsa Dhjetori u mbylltë me gëzimin në Jezusin!

---

Versioni momental që nga 10 Mars 2010 17:04

Mëngjes

“Atë vit hëngrën frytet e vendit të Kanaanit.”

Jozueu 5:12

Kishin mbaruar endjet e mundimshme të Izraelit nëpër shkretëtirë dhe prehja e premtuar më në fund u bë realitet. Nuk kishte më çadra lëvizëse, gjarpërinj të zjarrtë, Amalekitë gjakësorë dhe shkretëtira rënkuese: ata kishin mbërritur në vendin ku rrjedh qumësht dhe mjaltë dhe ku hëngrën nga gruri i tokës. I dashur lexues i Krishterë, mbase të tillë fat mund ta kemi edhe ne këtë vit. E ardhmja është e gëzueshme dhe besimi i vënë në praktikë mund të na prodhojë lumturi të vërtetë. Është vërtetë një shpresë e gëzueshme të qëndrosh bashkë me Jezusin në prehjen që i takon popullit të Perëndisë, por është një lumturi e dyfishtë kur e pret këtë lavdi të vijë sa më shpejt. Mosbesimi fërgëllon në breg të Jordanit që shkumëzon mes nesh dhe tokës së bekuar, por qofshim të sigurt se kemi kaluar më shumë sprova sesa mund të na shkaktojë më e liga vdekje. Le ta flakim tutje çdo mendim frikëndjellës dhe le të galdojmë me gëzim të madh e të papërshkrueshëm në shpresën se këtë vit do të nisë qenia jonë “përgjithmonë me Perëndinë”.

Një pjesë e ushtrisë do të mbetet këtë vit mbi tokë për t’i shërbyer këtu Perëndisë. Nëse ky do të jetë fati ynë, atëherë nuk ka asnjë arsye se përse ky lexim i vitit të ri të mos jetë i vërtetë. “Ne që kemi besuar hymë në prehjen e Tij”. Fryma e Shenjtë është vula e trashëgimisë sonë, duke na dhënë “lavdinë që filloi që poshtë”. Në qiell ata janë të sigurt ashtu sikur edhe ne ruhemi në Jezus Krishtin. Aty ata triumfojnë mbi armiqtë dhe bashkë me ta edhe ne arrijmë fitore. Qeniet qiellore gëzojnë të drejtën e komunikimit me Zotin e tyre, të drejtë të cilën edhe ne e gëzojmë bashkë me to: ata i thurin Atij himne lavdërimi, por edhe ne gjithashtu e kemi për privilegj ta bekojmë Atë. Këtë vit do të vjelim frute qiellore nga toka këtu poshtë, ku besimi dhe shpresa e shndërrojnë shkretëtirën në një Kopsht të Perëndisë. Një herë e një kohë njeriu hëngri nga buka e engjëjve, e përse pra të mos e bëjë një gjë të tillë edhe tani? Oh, falë hirit, u ushqefshim me Jezusin, dhe kështu le të hamë edhe ne këtë vit nga frytet e tokës së Kanaanit!

Mbrëmje

“Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi në Ty!”

Kantiku i Kantikëve 1:4

Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi në Ty. Nuk do t’i hapim portat e vitit nën notat e përvuajtshme të trombonit, por nën tingujt e ëmbël të harpës së gëzimit dhe nën kumbimin e cimbalëve të haresë. “Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi shkëmbit të shpëtimit tonë.” Ne, të thirrurit, besnikët dhe të zgjedhurit, do t’i përzëmë brengat tona dhe do të ngremë lart flamujt e besimit në emër të Perëndisë. Të tjerët le të ankohen për andrallat e tyre, por ne që kemi bimën ëmbëltuese që hidhet në pellgun e hidhur të Maras do të madhështojmë me gëzim Perëndinë. O Frymë e Përjetshme, Ngushëlluesi ynë i vërtetë, ne, tempujt ku Ti banon, nuk do të pushojmë kurrë së adhuruari dhe bekuari emrin e Jezusit. Ne do ta bëjmë këtë, madje jemi të vendosur për ta bërë këtë, sepse vetëm Jezusit i takon kurora e haresë së zemrës sonë! Nuk do ta çnderojmë Dhëndrin tonë duke vajtuar në praninë e Tij! Na është urdhëruar që të jemi këngëtarët e qiejve, e pra le të bëjmë prova të himneve të përjetshme këtu poshtë përpara se t’i këndojmë ato në sallat e Jeruzalemit të Ri! Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi: dy fjalë, një kuptim i vetëm, bekim mbi bekim! A nuk është pra sot Zoti për popullin e hirit kamfur dhe nard, mirrë dhe kanellë, dhe çfarë arome më të këndshme mund të gjendet edhe në vetë qiellin? Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi në Ty. Pikërisht, fjalët e fundit janë si mishi në gjellë, arra brenda lëvozhgës, zemra e tekstit. Çfarë qiejsh ruhen në Jezusin! Çfarë lumenjsh bekimi të pafund e kanë burimin e tyre, madje çdo pikë të plotësisë së tyre në Të! O i ëmbli Zoti Jezus, meqenëse Ti je zotërimi i tanishëm i njerëzve të Tu, na dhuro këtë vit një ndjesi të paçmueshmërisë Tënde, me qëllim që nga e para e deri në të fundit ditë, ne të mund të kënaqemi e të gëzohemi në Ty. Nistë Janari me kënaqësinë në Zotin, ndërsa Dhjetori u mbylltë me gëzimin në Jezusin!