Çfarë do ti thuash Jezusit?

Nga Gospel Translations Albanian

Një ditë ne do të qëndrojmë përpara Jezusit.

Nëse do të shihnim përmes rrëmujës së jetëve tona, nëse do të përfytyronim atë ditë kur gjithçka është thënë dhe bërë, është e qartë se misioni në dhe përtej çdo detaji të jetëve tona duhet të jetë për të kënaqur Atë. Çfarë Ai mendon?

Çfarë do thotë Ai?

Ne nuk i dimë fjalët e sakta që Jezusi do na thotë në atë Ditë, megjithëse Bibla na jep disa ide (Mateu 25:23). Çfarëdo qoftë, ne mund të jemi të sigurt që do të jetë e lavdishme dhe plot hir. Ne do të dëgjojmë zërin e tij. Do të jetë e mahnitshme.

Por, po sikur ta bënim pyetjen ndryshe? Në vend që të pyesim veten se cfarë Jezusi mund të na thotë, të mendojmë se cfarë do ti themi ne Atij? Imagjinoni një moment bashkë me mua sikur të jeni atje me Të dhe ai ju pyet sesi arritët deri në parajsë.

“Si u shpëtove?” pyet Ai.

E lehtë, mendoni ju. “Njeriu nuk drejtësohet me anë të veprave të ligjit, por me anë të besimit në Jezu Krishtin, dhe kështu që unë besova në ty që të drejtësohesha me anë të besimit” (Galatasit 2:16).

“Po,” thotë Ai.

Por pastaj imagjinojeni Atë të bëjë një pyetje tjetër. Ai do që të shkojë më tej. Ai do që ju të shikoni më shumë prej lavdisë së Tij. Imagjinoni, sic thotë edhe Xhon Pajper në kapitullin katër të “Pesë Pikave: Drejt një Përvoje më të Thellë të Hirit të Perëndisë”, Jezusi t’ju pyesë, “Pse kur dëgjove ungjillin ti besove në mua , ndërsa shokët e tu jo?”

Ju e dini që kështu është. Ne të gjithë kemi miq, familje, njerëz që njohim, që e kanë dëgjuar ungjillin por nuk besojnë. Dhe disa, fatkeqësisht, do ta hedhin poshtë Jezusin tërë jetën e tyre. Dhe ja ku jeni ju, në atë Ditë, dhe Jezusi po ju pyet pse, pse ju jeni një nga ata që besuan.

“Pse ti më besove dhe të tjerët nuk më besuan?”

Ju dëgjoni fjalët e tij. Ju ulni kokën. Dhe ju nuk thoni se arsyeja ishte se ju jeni më i zgjuar. Ju nuk filloni ta shpjegoni besimin tuaj si rezultat të mençurisë tuaj. “Epo, o Zot, shiko, Unë isha më shpirtëror se ata.” “Unë lexova më shumë libra se ata.” “Unë merrja vendime të mira.”

Jo. Ju nuk do e thoni këtë

Në këtë moment — përfytyrojeni — në këtë moment ju dhe unë dhe cdo shenjtor i blerë me gjak do të vëmë duart tona mbi gojë, duke drejtuar tek Ai, jo te ne. Hiri do të qëndrojë me më shumë gjallëri sesa mund ta ëndërronim. Atje do të ketë dimensione të reja ngjyrash se — thellësitë dhe çuditë që ne nuk mund të shohim përmes pasqyrës së turbëlluar të së tashmes.

Dhe pastaj, në atë moment të lavdishëm, ne do të themi, “Ti, Jezus. Ishe i gjithi Ti. Ne besuam në emrin tënd, vetëm me anë të hirit tënd sovran. Jezus, ishe i gjithi Ti.”